Tip 2 Diabetes Mellitus tanılı hastalardaki eğitim müdahelesiyle, hastaların metabolik ve antropometrik ölçümlerindeki değişimin incelenmesi

Abstract

Diyabet, vücutta insülinin üretilmediği, az üretildiği veya üretilen insülinin etkili bir şekilde kullanılamadığı durumlarda ortaya çıkan hiperglisemi ile karakterize kronik metabolik bir hastalıktır. Diyabetin başarılı bir şekilde kontrol edilmesi sadece ilaçlara ve tıbbi tedavilere bağlı değildir; önleyici faaliyetler de hastalığın kontrolünde başarılı olmada önemli yer tutmaktadır. Önleyici faaliyetlerin başında, kişilerin sağlıklı yaşam davranışlarını nasıl elde edebileceğini anlatmak ve bunları uygulayabileceği ortamı hazırlamak gelmektedir. Çalışmamız, Ertuğrul 36 No'lu Eğitim Aile Sağlığı Merkezi’ne kayıtlı Tip 2 Diabetes Mellitus tanılı hastalar üzerinden yürütülmüştür. Dahil edilme kriterlerine uyan ve çalışmamıza katılmayı kabul eden 35 hastaya, 6-8 kişilik gruplar halinde Tip 2 Diabetes Mellitus hakkında tek oturumluk bir eğitim verilmiştir. Eğitimde anlatılanları içeren bir kitapçık hazırlanarak hastalara dağıtılmıştır. Ayrıca hastalara her ay, verilen eğitimi hatırlatıcı kısa mesaj (SMS) gönderilmiştir. Altı ayın sonunda hastalar rutin kontrollerinde bakılan kilo, vücut kitle indeksi, HbA1C ve açlık kan şekeri düzeyleriyle yeniden değerlendirilmiştir. 2 hasta kontrolüne gelmemiş ve bu hastalar çalışma dışı bırakılmıştır. Rutin kontrolüne gelen 33 hasta ile çalışma tamamlanmıştır. Hastaların kontrollerinde bakılan açlık kan şekeri, kilo ve vücut kitle indekslerinde anlamlı bir düşüş görülmüştür (p<0,05). HbA1C düzeylerinde ise anlamlı bir değişiklik bulunamamıştır. Bu çalışmada, aile sağlığı merkezinde kısa süreli bir diyabet eğitim programı uygulamasının tip 2 diabetes mellitus tanılı bireylerin metabolik ve antropometrik ölçümleri üzerine olan olumlu etkileri gözlemlenmiştir. Elde edilen veriler ışığında, hasta eğitiminin daha konforlu ve elverişli olabileceğini düşündüğümüz aile sağlığı merkezlerinde, diyabet eğitim programlarının standardize edilerek kişileri sürekli takip eden aile hekimleri tarafından verilmesiyle hastaların sağlıklarının gelişmesi ve korunması noktasında iyileşmeler olacağı görülmüştür.Diabetes is a chronic metabolic disease characterized by hyperglycemia that occurs when insulin is not produced in the body, is produced insufficiently or the insulin produced cannot be used effectively. Successfully controlling diabetes does not depend solely on medications and medical treatments; preventive activities also play an important role in successful control. The primary preventive activities are to explain how people can achieve healthy lifestyle behaviors and to prepare the environment where they can implement these behaviors. Our study was conducted on patients diagnosed with Type 2 Diabetes Mellitus registered at Ertuğrul Primary Health Center Number 36. 35 patients who met the inclusion criteria and agreed to participate in our study were given a single-session education about Type 2 Diabetes Mellitus in groups of 6-8 people. A booklet containing the information provided in the training was prepared and distributed to the patients. In addition, a short message (SMS) was sent to the patients every month to remind them of the training. At the end of six months, patients were re-evaluated with their weight, body mass index, HbA1C and fasting blood sugar levels measured in their routine check-ups. Two patients did not come for their check-ups and were excluded from the study. The study was completed with 33 patients who came for their routine check-ups. A significant decrease was observed in fasting blood sugar, weight and body mass index of the patients during their follow-up visits (p<0.05). No significant change was found in HbA1C levels. In this study, the positive effects of a short-term diabetes education program implemented in a family health center on metabolic and anthropometric measurements of individuals diagnosed with type 2 diabetes mellitus were observed. In the light of the data obtained, it was observed that there would be improvements in the development and protection of patients' health if diabetes education programs were standardized and given by family physicians who constantly monitored the individuals.