Oksijen borcu ve açığının diürnal görünümü

Abstract

Vücutta tanımlanmış bazı diürnal ritimler ile oksijen açığı ve oksijen borçlanmasının ilişkisinin araştırıldığı bu çalışmaya orta derecede antrenman düzeyine sahip 16 denek gönüllü olarak katıldı. Deneklere günün herhangi bir saatinde submaksimal test uygulandıktan sonra rastgele seçilen günlerde deneklerin yarısına sabah ve akşam, diğer yarısına ise akşam ve sabah olmak üzere maksimal oksijen tüketim testi, oksijen açığı için supramaksimal (% 130), oksijen borçlanması için submaksimal testler (% 60) sabah saat 08:30-10:00 ve öğleden sonra saat 15:30-18:00 arasında uygulandı. Her test öncesinde deneklerin dinlenik durumda oral vücut ısıları, kalp vurum sayıları, sistolik ve diyastolik kan basınçları tespit edildi. İstirahat değerlerinin diürnal ritmi ile test sonuçlan arasındaki ilişki araştırıldı. İstirahat vücut ısısı ve kalp vurum sayısı sabaha göre öğleden sonra anlamlı (p < 0.05) olarak yüksek bulunurken sistolik ve diyastolik kan basınçları arasında fark bulunamadı. Sabah ve öğleden sonra yapılan ölçümlerde maksimal oksijen tüketim ve solunumsal eşik değerleri arasında da anlamlı fark bulunamadı. Öğleden sonra tükenene kadar egzersizi daha uzunca bir süre sürdürebilen deneklerin dakikadaki oksijen borç değerleri sabah ve öğleden sonra benzer düzeydeydi. Oksijen borcu değerleri de sabah ve öğleden sonra arasında anlamlı farklılık göstermemekteydi. Sonuç olarak bu çalışmanın bulguları istirahat vücut ısısı ve kalp vurum sayısındaki farklılıklara rağmen oksijen açığı ve borçlanması değerlerinin diürnal farklılıklar göstermediğini ortaya koymaktadır.