Alpha-Amyrin molekülünün potansiyel genotoksik/antigenotoksik sitotoksik ve antioksidatif etkilerinin in vitro yöntemlerle araştırılması

Abstract

Bitkilerden elde edilen ikincil metabolitlerin kullanımı, çeşitli biyolojik aktiviteleri nedeniyle bilimsel araştırmalarda giderek daha popüler hale gelmiştir. Bu maddeler, reaktif oksijen türlerini nötralize ederek radikal hasarı önlemede ve hastalıkları tedavi etmede onları etkili kılan güçlü antioksidan özellikler sergiler. Önceki çalışmalar, bitki kaynaklarından, özellikle bitki reçinelerinden izole edilen sekonder metabolit pentasiklik triterpenoid Alpha-Amyrin’in antidiyabetik, hepatoprotektif ve antioksidatif aktivitelerini araştırmış olsa da, bunun genotoksik/antigenotoksik profili hakkında sınırlı bilgi mevcuttur. Bu tez, Alpha-Amyrin’in potansiyel genotoksik/antigenotoksik ve antioksidan etkilerini in vitro olarak araştırmayı amaçladı. Bu amaçla için Alpha-Amyrin’in antioksidan kapasitesi DPPH ve CUPRAC testleri kullanılarak belirlendi. Ek olarak Alfa-Amirinin genotoksik/antigenotoksik aktivitesi, insan lenfosit hücrelerinde Tek Hücreli Jel Elektroforezi (THJE, COMET) ve mikronükleus (MN) analizleri kullanılarak değerlendirildi. DPPH testi Alpha-Amyrin için 2125 µM'lik bir IC50 değeri ortaya koyarken, CUPRAC testi 0,01627 µM Trolox eşdeğerliği/µM değerini gösterdi. Çalışmada 100 ve 400 µM dozda Alpha-Amyrin, genotoksik ajan olarak 500 µg/ml dozda Etil Metansülfonat (EMS) ve 10 µM dozda Paklitaksel (PAX) kullanıldı. Ayrıca EMS ve PAX ile kombinasyon halinde 400 µM Alpha-Amyrin kullanıldı. Alpha-Amyrin’in her iki dozunda daistatistiksel anlamlı bir genotoksik etki göstermediği belirlendi (p>0,05). Kombinasyon içeren deney gruplarında Alpha-Amyrin’in EMS tarafından indüklenen genetik hasarı düşürdüğü, PAX'ın genotoksik etkisini artırdığı gözlendi (p>0,05).

The use of secondary metabolites from plants has become increasingly popular in scientific research owing to their various biological activities. These substances exhibit strong antioxidant properties that make them effective in preventing radical damage and treating diseases by neutralizing reactive oxygen species. Although previous studies have investigated the antidiabetic, hepatoprotective, and antioxidative activities of the secondary metabolite pentacyclic triterpenoid Alpha-Amyrin, isolated from plant sources, particularly plant resins, limited information is available on its genotoxic/antigenotoxic profile. This thesis aimed to investigate the potential genotoxic, antigenotoxic, and antioxidant effects of Alpha-amyrin in vitro. To this end, the antioxidant capacity of Alpha-Amyrin was determined using DPPH and CUPRAC assays. Additionally, the genotoxic and antigenotoxic activity of Alpha-Amyrin was evaluated using Single-Cell Gel Electrophoresis (SCGE, COMET) and Micronucleus (MN) assays in human lymphocyte cells. The DPPH test revealed an IC50 value of 2125 µM for Alpha-Amyrin, while the CUPRAC test showed a value of 0.01627 µM (Trolox/g). In this study, 100 and 400 µM doses of Alpha-Amyrin, 500 µg/ml of Ethyl Methanesulfonate (EMS), and 10 µM of Paclitaxel (PAX) were used as genotoxic agents. Additionally, 400 μM Alpha-Amyrin was administered in combination with EMS and PAX. The results showed that single doses of genotoxic agents significantly increased the frequency of MN and the rate of DNA damage in lymphocytes. However, a non-statistically significant relative decrease in the DNA damage rates of EMS and PAX was observed in the combination dose groups.