The existentialist philosophy of Albert Camus and Africa’s liberation

Abstract

This paper examines the practical utility of Albert Camus’ existentialist philosophy, especially in the context of the contemporary effort to improve the condition of human life and existence in Africa. The paper is a departure from prevailing mindset among some scholars and people of Africa that nothing good can be derived from Camus’ philosophy. In particular, the paper argues that the task of socio-political and economic transformation in today’s Africa has a lot to benefit from a critical and pragmatic engagement with the existentialist philosophy of Camus. The paper maintains that the practical benefit of Camus’ existentialist philosophy appears most clearly in the value it assigns to revolt/resistance, and ideals of friendship, commitment, solidarity and brotherhood to solve the cumulative problems of life. The obvious lack of all this has exasperated the human condition in modern African states.

Bu yazı, özellikle Afrika’daki insani yaşam ve varoluş koşullarını iyileştirme yönündeki çağdaş çaba bağlamında, Albert camus’nün varoluşçu felsefesinin pratik yararını inceliyor. Yazı, kimi uzmanlar ve Afrika halkı arasında, Camus’nün felsefesinden iyi hiçbir şey çıkarılamayacağı yolundaki hakim kafa yapısından bir kopuştur. Yazı, özellikle, günümüz Afrikasındaki sosyo-politik ve ekonomik dönüşümün görevinin Camus’nün varoluşçu felsefesiyle eleştirel ve pragmatik bir bağlantısından çok daha fazla yararı olduğunu kanıtlar. Yazı, Camus’nün varoluşçu felsefesinin pratik yararının, en açık şekilde, başkaldırıya/direnişe ve dostluk, bağlılık, dayanışma ve kardeşlik ideallerine yaşamın biriken problemlerini çözme görevi yüklediğinde ortaya çıkacağını öne sürer. Bütün bunların apaçık yokluğu, modern Afrika devletlerindeki insanlık durumunu öfkeli kılmaktadır.