Baudrillard ve Chul Han bağlamında sanat ve çağdaş sanatın eleştirisi

Abstract

Jean Baudrillard’ın hususiyetle ortaya koymuş olduğu simülasyon kuramı içerisinde yer alan sanat felsefesi, onun için antropolojik bir alandır. Felsefesini daha anlamlı kılmak için sanatın yanılsama arzusunu tartışmış ve çağdaş dönemde bu arzuyu trans-estetik bir evrede kaybettiğini belirtmiştir. Chul Han’ın sıklıkla öteki üzerinden biçimlendirmiş olduğu felsefesi, sanat felsefesinde izlerini göstermektedir. Sanatta özellikle modern dönem ile yitirilen öteki unsurlar geç modern dönemde artarak devam etmiş ve zıtlıklarla birlikte anlaşılan varlığı parçalamıştır. Han, sanatın sonuna inanmayarak Baudrillard’ın radikal düşüncesine karşı ontolojik bir bakış açısı ile okumaya izin veren bir sanat felsefesi sunarak daha esnek bir varlığa işaret etmiştir. Hangi çağda olunursa olsun güzelin peşine düşülmesi gerektiğini belirterek yaşama pratiklerine etkisi olan bir sanat felsefesi önermektedir. İki filozofun birlikte ele alınma sebebi ikisinin düşüncelerinin birbirini tamamlıyor olmasıdır. İkisi de sanatı bir form olarak görse de Baudrillard, bu formun artık yüce değerlerini kaybettiğini belirtirken Chul Han ise “güzel” olan bu formun iyiye bağlayıcı unsurların takip edilmesi neticesinde hakikate ulaştırabildiğini düşünür. Baudrillard ve Han’ı birlikte alınmasının bir diğer sebebi ise çağdaş estetik eleştirilerinde sıklıkla aynı noktaları farklı bakış açıları etrafında değerlendirmeleri sebebiyledir. Bu çalışma klasik, modern ve postmodern dönemin sanatına dair bir literatür taraması yapılarak, Han’ın ve Baudrillard’ın eserleri kritik edilerek konu ile alakalı birincil, ikincil ve yabancı kaynakların analizi sonucunda hazırlanmıştır.The philosophy of art, which is included in the simulation theory put forward by Jean Baudrillard, is an anthropological field for him. In order to make his philosophy more meaningful, he discussed art's desire for illusion and stated that he lost this desire in a trans-aesthetic phase in the contemporary period. Chul Han's philosophy, which he often shaped through the other, shows its traces in the philosophy of art. Other elements that were lost in art, especially with the modern period, continued to increase in the late modern period and fragmented the existence understood with contradictions. By not believing in the end of art, Han pointed to a more flexible existence by presenting a philosophy of art that allows reading from an ontological perspective, against Baudrillard's radical thought. He proposes a philosophy of art that has an impact on living practices, stating that beauty should be pursued no matter what age we are in. Although they both see art as a form, Baudrillard states that this form has now lost its supreme values, while Chu Han thinks that this "beautiful" form can lead to the truth as a result of following the elements that connect it to good. Another reason why Baudrillard and Han are taken together is that they often evaluate the same points from different perspectives in contemporary aesthetic criticism. This study was prepared as a result of a literaturere view on the art of the classical, modern and postmodern periods, criticizing the works of Han and Baudrillard and analyzing primary, secondary and foreign sources related to the subject.