Sirozlu hastalarda portal hipertansiyona bağlı gelişen özefagus varis kanamalarının sekonder profilaksisinde kullanılan yöntemlerin etkinliğinin araştırılması

Abstract

Amaç: Siroz hastalarında portal hipertansiyona bağlı olarak gelişen özefagus varis kanamaları (ÖVK), çok önemli bir mortalite nedenidir. Buna rağmen, varis kanamasının sekonder profilaksisine yönelik, birbirleri ile çelişen sonuçlar mevcuttur. Bu çalışmada primer amacımız, varis kanamalarının tekrarının önlenmesi için kullanılan yöntemlerin gerçekten etkili olup olmadığım araştırmak ve uygulanan farklı tedavi yöntemlerinin klinik başarısını saptamaktır. Sekonder amacımız ise, sağkalım süreleri üzerine etkili olan faktörleri tespit etmektir. Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda siroz teşhisi konulmuş ve özefagus varis kanaması geçiren 180 hasta incelendi. Bu hastalar profilaksi almış olanlar ve profilaksi almamışlar olarak iki gruba ayrıldı. Profilaksi başlanmış olan hastalar da kullandıkları tedavi modalitesine göre 7 alt gruba ayrıldı. Bu hastalarda tedavi başarısı olarak sağkalım süreleri, mortalite oranları, profilaksiden sonra kanama rekürrensi ve tedavi ile sağlanan eradikasyon oranları değerlendirildi. Hastaların tedavi başarısını etkileyen faktörler araştırıldı. Klinik olarak değerlendirilen bu gruplar, istatistiksel olarak birbirleriyle kıyaslandı. Bulgular: Çalışmaya alınan hastaların 133 tanesine profilaksi başlanmış olup, bu hastaların gastroskopilerindeki varislerin derecesinin artması ile sağkalım sürelerinin kısaldığı belirlendi. Hastaların Child evreleri de sağkalım süreleri ile doğrudan ilişkiliydi ve tedavinin başlangıcında Child derecesi yüksek olarak tespit edilen hastaların yaşam süreleri daha kısaydı. Profilaksi başlanan hastalarda mortalite oranları anlamlı derecede daha düşük, sağkalım süreleri ise belirgin olarak daha uzundu. Yaşam süresi dikkate alındığında; tedavi gruplarında en iyi başarı, beta-bloker + bant ligasyonu tedavisi ile elde edildi. Sonuç: Bizim çalışmamızın sonuçları, ÖVK geçiren hastalarda, sekonder profilaksinin yapılmasının, hastalar üzerinde faydalı ve mutlaka gerekli olduğu şeklinde yorumlandı. Hastaların ÖVK geçirdiği sırada değerlendirilen Child skorunun ve varis derecesinin, prognozu belirleyici bir faktör olduğu kanaatine varıldı. Beta-bloker tedavisi ile alınan iyi ve olumlu sonuçlar, bu grubun profilaksideki etkinliğin ve başarısının bir göstergesi olarak düşünülebilir. Ayrıca beta-blokerlerin bant ligasyonu ile birlikte kullanıldığında elde edilen yüksek klinik başarı, profilakside kullanılan medikal tedavilerin, girişimsel endoskopik yöntemlerle kombine edilmesinin, hastalar için daha yararlı olduğu kanısına varıldı. Sadece mononitrat alan hastaların klinik sonuçları ile hiçbir tedavi başlanmayan hastaların sonuçları arasında fark olmaması, bu ilaçların ancak beta-blokerlerin kontrendike olduğu durumlarda ve eğer mümkünse endoskopik yöntemlerle kombine olarak kullanılması gerektiğim düşündürmektedir.

Aim: Esophageal variceal bleeding (EVB) due to portal hypertension in cirrhotic patients is very important because of mortality. There were contradicted results in secondary prophylaxis for variceal bleeding. In this study our primary aim is to investigate that methods to prevent variceal rebleeding are really efficacious and to establish different treatment methods clinical success. Our secondary aim is to determine of effective factors on survival period. Method: One hundred eighty patients with established cirrhosis disease and had variceal bleeding enrolled in this study. Patients divided into two groups as they had prophylaxis or not. Patients in the prophylaxy group were divided into seven subgroups. Survival periods, mortality proportions, bleeding recurrency after prophylaxis and obtained eradication proportions are evaluated as treatment success. The factors which influenced patients treatment success are investigated. These groups evaluated clinically and compared with each other statistically. Findings: We started prophylaxis to one hundred thirty three of the patients enrolled and we determined survival periods of these patients decreased by their variceal grades are increased in endoscopies. Child grades of patients are related to survival periods, while the patients grade was increasing, survival period was decreasing. In the prophylaxy group, mortality proportions were significantly increased. In regard to survival period, best success in treatment groups has acquired with beta-blocker plus band ligation treatment. Results: We concluded that, with our study results, secondary prophylaxis has advantage and is essential in patients who had EVB. Child scores and variceal degrees which evaluated while the patients in the EVB period is a prognose determinating factor. The positive results achieved with beta-blocker treatment can be accepted as this groups activity and success in prophylaxis. Moreover the high clinical success with beta-blocker plus band ligation is suggesting medical treatments combination with invasive endoscopy methods are more useful for patients. There was no difference between patients receiving mononitrat alone and control group so we concluded that these medications can be used only if there is a contrendication from beta-blockers and if it is possible with endoscopy methods.