Hızlı ilerleyen glomerülonefrit (RPGN) olgularının retrospektif olarak incelenmesi

Abstract

Hızlı ilerleyen glomerülonefrit, glomerülde kresent oluşumuyla karakterize olup, böbrek fonksiyonun hızla kötüleştiği, tedavi verilmediğinde son dönem böbrek yetmezliğine (SDBY) ilerleyen klinik bir sendromdur. Çalışmamızda kresentrik glomerülonefrit tanılı hastaların başvuru anında demografik, klinik, laboratuvar ve patolojik belirteçlerin hastalığın prognozuna etkisini, plazmaferez uygulanmasının hastalığın prognozuna olan katkısını, immünsupresif tedavilerin hastalığın remisyona girme durumuna etkisini incelemek amaçlanmıştır. Çalışmamıza Bursa Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Nefroloji Bölümünde 2011-2022 yılları arasında kresentrik glomerülonefrit tanısı alan 57 hasta dahil edilmiştir. Hastaların 26’sı (%45,6) erkek, yaş ortalaması 48,3± 16,5 yıl bulunmuştur.Hastaların 23’ünde (%40,4) hipertansiyon olduğu,17(%29,9)’sine plazmaferez, 32 (%56,1)’sine ise tanı anında hemodiyaliz yapıldığı görülmüştür. Hastaların 39’unda (%73,6) ANCA pozitifliği saptanmış ve yaş ortalaması daha yüksek (51,7 ± 14,8 yıl) bulunmuştur (p=0,046). ANCA pozitif hastaların %60,7’si hemodiyaliz aldığı görülmüştür (p=0,025). ANCA negatif hastalarda kresentik glomerül yüzdesi %53,5 olup daha yüsek bulunmuştur. (p=0,049). Plazmaferez uygulananlarda kresentrik glomerül sayısı (10,6± 6,8 (p=0,015)), kresentrik glomerül yüzdesi (%55,5±26,9 (p=0,013)), ortalama üre (139± 62,7mg/dl (p=0,009)) ve kreatinin (5,9± 3,9 mg/dl (p=0,011)) kreatinin değeri daha yüksek bulunmuştur. Remisyona girmeyen hastaların çoğunluğu (%62,5), hemodiyaliz alanlardan oluştuğu saptanmıştır (p=0,022). Sonuç olarak tüm kresentik glomerulonefrit hasta grubu için başvuru anındaki yüksek serum kreatinin düzeyi, acil diyaliz ihtiyacı olması ve biyopside %50’den fazla kresent olması renal sağkalım açısından prognostik faktörlerdir ve kresentrik glomerülonefritte diyaliz ihtiyacı olması hasta sağkalımı açısından kötüdür.

Rapidly progressive glomerulonephritis is a clinical syndrome characterized by the formation of crescents in the glomerulus, in which renal function deteriorates rapidly and progresses to end-stage renal disease (ESRD) in the absence of treatment. In our study, we aimed to investigate the effect of demographic, clinical, laboratory and pathological markers on the prognosis of the disease, the contribution of plasmapheresis to the prognosis of the disease, and the effect of immunosuppressive treatments on the remission status of the disease at the time of presentation of patients with crescentric glomerulonephritis. We included 57 patients who were diagnosed with crescentric glomerulonephritis between 2011 and 2022 in the Nephrology Department of Bursa Uludag University Faculty of Medicine Hospital. Twenty-six (45.6%) of the patients were male and the mean age was 48.3± 16.5 years. Twenty-three (40.4%) of the patients had hypertension, 17 (29.9%) received plasmapheresis and 32 (56.1%) received hemodialysis at the time of diagnosis. ANCA positivity was found in 39 patients (73.6%) and the mean age was higher (51.7 ± 14.8 years) (p=0.046). It was observed that 60.7% of ANCA positive patients received hemodialysis (p=0.025). The percentage of crescentic glomeruli was 53.5% and was found to be higher in ANCA negative patients (p=0.049). The number of crescentric glomeruli (10.6± 6.8 (p=0.015)), percentage of crescentric glomeruli (55.5± 26.9% (p=0.013)), mean urea (139± 62.7 mg/dl (p=0.009)) and creatinine (5.9± 3.9 mg/dl (p=0.011)) were found to be higher in patients who received plasmapheresis. The majority of patients who did not go into remission (62.5%) were found to be hemodialysis recipients (p=0.022). Conclusively, high serum creatinine level at presentation, the need for urgent dialysis and more than 50% crescent on biopsy are prognostic factors for renal survival in all crescentic glomerulonephritis patient groups and the need for dialysis in crescentic glomerulonephritis is poor for patient survival.