Akdeniz diyeti eğitiminin hipertansif hastaların kan basıncı düzeyi ve yaşam kalitesine etkisi

Abstract

Deneysel nitelikteki randomize kontrollü çalışma, Akdeniz diyeti eğitiminin hipertansif hastaların kan basıncı düzeyi ve yaşam kalitesine etkisinin değerlendirlmesi amacıya yapıldı. Çalışmada örneklem sayısı güç analizi ile belirlendi(n=70). Dahil edilme kriterlerini karşılayan hastalar basit randomizasyon tekniği iledeney (n=35) ve kontrol (n=35) gruplarına atandı. Çalışmada, veriler Genel Bilgi Formu, Fiziksel Aktivite Anketi, Algılanan Stres Ölçeği, SF-36 Yaşam Kalitesi Ölçeği ve Akdeniz Diyeti Bağlılık Ölçeği kullanılarak toplandı. Her iki gruba da 0., 1.ve 3.aylarda anket formları uygulandı ve kan basıncı ölçüldü. Müdahale grubuna ilk uygulama eğitim öncesi yapıldı. Verilerin değerlendirilmesinde; yüzdelikler, ortalamalar, bağımsız t testi, Pearson ki-kare testi, Yates ki-kare testi, tekrarlı ölçümlerde varyans analizi (ANNOVA), Pearson korelasyon testi ve Bonferroni testi kullanıldı. Yaş ortalamaları 48,11±8,56 olan hastaların %65,7’si kadındı. Hastaların HT tanı süresi 7,24±4,96 yıldı. Hastaların sistolik kan basıncı 143,90±12,45 mmHg, diyastolik kan basıncı 91,42±9,76 mmHg ve BKI değeri 25,61±3,21’di. Üçüncü izlemde sistolik kan basıncının müdahale grubunda kontrol grubuna göre anlamlı fark yaratacak şekilde azaldığı; 2. ve 3. ölçümlerde Akdeniz diyetine uyum puanının müdahale grubunda kontrol grubuna göre anlamlı fark yaratacak şekilde arttığı belirlendi (p<0,05). Yine, üçüncü izlemde yaşam kalitesinin tüm alt boyutları ve toplam puanının müdahale grubunda kontrol grubuna göre anlamlı fark yaratacak şekilde yüksek olduğu görüldü (p<0,05).Sonuç olarak, Akdeniz diyeti eğitimi hipertansif hastalarda kan basıncının düşürülmesinde ve yaşam kalitesini iyileştirilmesinde etkili oldu. Hipertansif hastalara yapılan beslenme önerilerinde Akdeniz diyetine de yer verilmesi gerektiği düşünülmektedir.

The experimental randomized controlled trial was conducted to evaluate the effect of Mediterranean diet education on blood pressure levels and quality of life in hypertensive patients. The sample size was determined using power analysis (n=70). Patients who met the inclusion criteria were assigned to the experimental (n=35) andcontrol (n=35) groups using a simple randomization technique. Data were collectedusing the General Information Form, Physical Activity Questionnaire, Perceived Stress Scale, SF-36 Quality of Life Scale, and Mediterranean Diet Adherence Scale.Surveys and blood pressure measurements were administered to both groups at 0, 1, and 3 months. The initial application for the intervention group was conducted beforethe education session. In data evaluation, percentages, means, independent t-tests, Pearson chi-square tests, Yates chi-square tests, repeated measures variance analysis (ANOVA), Pearson correlation tests, and Bonferroni tests were used. The average ageof the patients was 48.11±8.56 years, and 65.7% of them were women. The durationof hypertension diagnosis was 7.24±4.96 years. The systolic blood pressure of thepatients was 143.90±12.45 mmHg, diastolic blood pressure was 91.42±9.76 mmHg,and BMI was 25.61±3.21. In the third follow-up, the systolic blood pressure in theintervention group was significantly lower compared to the control group; theMediterranean diet adherence score in the intervention group was significantly higherin the 2nd and 3rd measurements compared to the control group (p<0.05). Additionally, in the third follow-up, all sub-dimensions and the total score of qualityof life in the intervention group were significantly higher compared to the controlgroup (p<0.05). In conclusion, Mediterranean diet education was effective in reducing bloodpressure and improving the quality of life in hypertensive patients. It is suggested that the Mediterranean diet should be included in the nutritional recommendations for hypertensive patients.