Klasik Arap edebiyatında bir mizah figürü olarak hekim ve hekim nükteleri

Abstract

Klasik Arap Edebiyatının en eğlenceli sahası mizah disiplininde yüzlerce müstakil eser telif olunmuş, nice eserin bölümleri de bu keyifli malzemeye tahsis edilmiştir. Arap mizahının karakteristik bir vasfı cimri, pisboğaz, sakil gibi temel bazı figürlere ağırlık vermesi, yanı sıra toplumsal, siyasal, kültürel ve dinsel belli başlı temaları da sıkça işlemesidir. Arap mizahı, geniş literatürü içerisinde hekimlik temasıyla ilgili hatırı sayılır miktarda anekdot malzemesine de yer vermiştir. Malzeme tespitinde edebiyat antolojilerini, tarih kaynaklarını ve biyografi eserlerini kullanan tez çalışması, hekim figürü etrafında kurgulanan anekdotik anlatıları incelemekte, bu vesileyle dolaylı olarak devrin toplumsal yaşamı, kültürel birikimi ve folklorüne ilişkin bilgiler de sunmaktadır.

Hundreds of independent works have been written in the discipline of humor, the most entertaining field of Classical Arabic Literature, and sections of many works have been devoted to this enjoyable material. A characteristic feature of Arab humor is that it focu ses on some basic figures such as the miser, the glutton, and the unbearable, as well as frequently dealing with certain social, political, cultural and religious themes. Arabic hu mor has included a considerable amount of anecdotal material related to the theme of medicine in its extensive literature. Using literary anthologies, historical sources and bi ographical works in determining the material, the thesis examines the anecdotal narratives built around the figure of the physician, and thus indirectly provides information about the social life, cultural accumulation and folklore of the period.