Hiperemezis gravidarum tanısı alan hastalara uygulanan tedavi yöntemlerinin gebelik sonuçlarına etkisinin incelenmesi

Abstract

Dünya genelindeki kadınların %70’i en az bir kere bulantı ve kusma yaşamakta, hiperemezis gravidarum (HEG) ise kadınların %0,5 ile %14’ünü etnisite ve sosyoekonomik düzeye göre etkilemektedir. Hiperemezis gravidarum tipik olarak 4-6. gebelik haftalarında başlar, 10-13. gebelik haftalarında pik yaparak 20. gebelik haftalarında biter, ama bazı kadınlarda doğuma kadar devam edebilir. Bu çalışmada hiperemezis gravidarum hastalarında uygulanan tedavinin fetal sonuçlara etkisi araştırılacaktır. Mia-Med sistemi üzerinden 1 Ocak 2000 - 14 Şubat 2023 yılları arasında Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesine hiperemezis gravidarum şikayetleriyle başvurmuş ve tanısı hiperemezis gravidarum kabul edilerek yatışı gerçekleşmiş olan hastalar taranmıştır. Hastanemizde HEG nedenli yatmış ve doğum yapmış olan 248 hasta çalışmaya dahil edildi, hastanemizde doğum yapmamış olan hastalar ise telefon aracılığı ile arandı. Netice olarak çalışmaya 201 hasta dahil edildi. Kullanılan ilaç kombinasyonları ile elektif sezaryen ile doğum açısından antihistaminik, metoklopramid ve vitamin kombinasyonunun uygulanması metoklopramid, ondansetron, vitamin (p=0,019); ondansetron, proton pompa inhibitörü, vitamin ile metoklopramid, vitamin kombinasyonlarının uygulanmasına kıyasla daha az elektif sezaryen olduğu ortaya çıkmıştır. Sonuç olarak hiperemezis gravidarum nedenleri ve sonuçları ile beraber incelendiğinde öncelikle fetal sonuçlar, bunu takiben sekonder sonuçlar açısından değerlendirilmeye devam edilecek ve güncelliğini yitirmeyecek bir hastalıktır.Worldwide, 70% of women experience nausea and vomiting at least once during pregnancy, while hyperemesis gravidarum affects 0.5% to 14% of women depending on ethnicity and socioeconomic status. Hyperemesis gravidarum typically begins around the 4th to 6th week of pregnancy, peaks between the 10th and 13th weeks, and usually resolves by the 20th week, although it may persist until delivery in some women. This study aims to investigate the effect of treatment administered to hyperemesis gravidarum patients on fetal outcomes. Patients who presented with complaints of hyperemesis gravidarum to Uludağ University Medical Faculty Hospital between January 1, 2000, and February 14, 2023, and were diagnosed with hyperemesis gravidarum upon admission, were screened through the Mia-Med system. A total of 248 patients who had been hospitalized due to HEG and had given birth at our hospital were included in the study, while patients who had not given birth at our hospital were contacted by phone. As a result, 201 patients were included in the study. Regarding the comparison of medication combinations and elective cesarean section births, it was found that the application of antihistamine, metoclopramide, and vitamin combination compared to metoclopramide, ondansetron, and vitamin combination, and ondansetron, proton pump inhibitor, vitamin combination resulted in fewer elective cesarean sections (p=0.019). In conclusion, when hyperemesis gravidarum is examined in terms of its causes and consequences, it is primarily a disease that continues to be evaluated in terms of fetal outcomes, followed by secondary outcomes, and remains a condition that does not lose its relevance.